Życiorys

Praca

• Od lipca 1953 r. do marca 1954 r. jest członkiem Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei.
  W listopadzie 1954 r. zostaje członkiem Komitetu ds. Nauki przy Biurze Politycznym KC PZPR.
• We wrześniu 1956 r zostaje naczelnikiem Wydziału Amerykańskiego, Departamentu Traktatów II, Ministerstwa Handlu Zagranicznego.
• Od stycznia do lipca 1959 r. przebywa na stypendium ONZ w Genewie, Szwajcaria.
  Od lipca 1959 r. do marca 1962 r. jest naczelnikiem Wydziału Organizacji Międzynarodowych, Ministerstwa Handlu Zagranicznego.
• Od kwietnia 1962 r. do listopada 1962 r.
  pełni funkcję naczelnika Wydziału Północnoamerykańskiego, Ministerstwa Handlu Zagranicznego.
  Od listopada 1962 r. do czerwca 1966 r. pracuje jako attaché handlowy przy Biurze Radcy Ekonomicznego w Waszyngtonie, USA
• Od października 1963 r. do stycznia 1964 r. jest przedstawicielem RWPG na I Sesji UNCTAD w Genewie, Szwajcaria.
• Od lipca 1966 r. do listopada 1969 r. jest doradcą ministra, Ministerstwa Handlu Zagranicznego.
• W latach 1967-1972 pracuje jako wykładowca w SGPiS (obecnie, Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie.
• Od grudnia 1969 r. do września 1971 r. jest stałym przedstawicielem PRL przy GATT w Genewie, Szwajcaria oraz zastępcą stałego przedstawiciela PRL przy Biurze Europejskim ONZ w Genewie.
• Od września 1971 r. do grudnia 1972 r. pełni funkcję doradcy ekonomicznego I Sekretarza PZPR Edwarda Gierka
  Od stycznia 1973 r. do lipca 1976 r. jest doradcą specjalnym Sekretarza Generalnego UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development, pol. Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju).
• Od lipca 1976 r. do stycznia 1981 r. jest szefem Zespołu Doradców Ekonomicznych Ministra Spraw Zagranicznych w Warszawie.
  W latach 1977-1981 wykłada na SGPiS (obecnie, Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie.
• 6 lutego 1981 r. zostaje nominowany na Ambasadora PRL w Japonii.
  9 listopada 1981 r. nominowany na Ambasadora PRL na Filipinach.
• 23 grudnia 1981 r. przybywa z rodziną do ambasady Stanów Zjednoczonych w Tokio i składa prośbę o azyl polityczny po wprowadzeniu przez rząd PRL stanu wojennego 13 grudnia 1981 r.
  22 lutego 1982 r. oficjalne wysępuje do Stanów Zjednoczonych o azyl polityczny.
  11 marca 1982 r. rząd Stanów Zjednoczonych oficjalnie udziela azylu politycznego Ambasadorowi Rurarzowi i jego żonie Janinie Rurarz
  W latach 1982-2007 jest konsultantem rządu Stanów Zjednoczonych i felietonistą.